سیاست کیفری ایران در قبال وندالیسم
چکیده
وجه مشترک همه تعاریف وندالیسم در کارکرد منفی این پدیده و مذموم بودن آن در همه فرهنگ‌هاست و این نکوهیده بودن به حدی می‌رسد که برخی صاحب‌نظران، وندال‌ها را دشمنان آشکار جامعه و عمل آنها را نهایت گستاخی در رفتارها و تلقی‌ها دانسته‌اند و کشورها نیز سعی کرده اند با وضع قوانینی بازدارنده با این پدیده ناهنجار مقابله کنند.مقایسه تطبیقی قوانین موجود نشان می دهد از آنجا که خصوصیت افراد وندال یا ناهنجاری های اجتماعی در هر کشوری متفاوت است وضع قوانین در این زمینه نیز با توجه به مناسبات و شرایط خاص کشورها نیز تا حدودی متفاوت است .در قوانین جمهوری اسلامی ایران بر اساس ماده ۶۷۷ قانون مجازات اسلامی، هر کس عمدا اشیای منقول یا غیرمنقول متعلق به دیگری را تخریب یا به هر نحو کلا یا بعضا تلف کند یا از کار بیندازد، به حبس از ۶ ماه تا سه سال محکوم می شود. نکته قابل توجه در این خصوص عملکردعموم کشورها با وضع قوانین و مقررات بازدارنده در برخورد با مجرمان این پدیده ضد اجتماعی است.
فهرست مطالب
چکیده ۴
مقدمه: ۴
عریف وندالیسم و پیشینه تاریخی آن ۶
وندالیسم به مفهوم یک انحراف و کجروی اجتماعی ۶
علل ظهور پدیده وندالیسم ۷
عوامل فردی-روانی- زیستی موثربر وندالیسم ۸
عوامل اجتماعی موثربروندالیسم ۹
عوامل اقتصادی موثربروندالیسم ۱۰
انواع وندالیسم ۱۱
ویژگیهای افراد وندالیسم عبارتست : ۱۴
نگاهی به پدیده وندالیسم در قوانین کیفری ایران ۲۲
.اقدامات قانونی و ضعف در مواجهه با وندالیسم ۲۳
منابع : ۲۴