بررسی صلاحیت دادگاه نظامی

چکیده:
صلاحیت دادگاه های نظامی ناظر به صلاحیت قضائی در مفهوم کلی، که عبارت است از داشتن شرایط لازم و کافی قانونی برای تحقیق، محاکمه و صدور رأی قضائی است. هیچ شخصی نمی تواند فردی را مورد تحقیق و محاکمه قرار دهد و علیه او رأی صادر کند مگر اینکه صلاحیت فضائی لازم را داشته باشد. پس اگر فردی بدون صلاحیت قضائی، کسی را مورد محاکمه قرار دهد و محکوم کند، نه تنها محاکمه و رأی صادره از ناحیه وی اعتباری ندارد بلکه ممکن است مرتکب جرم نیز شده باشد. بنابراین دادگاه های نظامی، صلاحیت رسیدگی به هیچ نوع جرمی را ندارند، مگر جرم هایی که قانون به طور صریح اجازه داده است. در حقیقت قلمرو صلاحیت دادگاه های نظامی، محدود و منصوص می باشد. این دادگاه ها خارج از حد اقتضای صالح برای رسیدگی به هیچ نوع جرمی نیستند. اصل ۷۲ قانون اساسی به صراحت به این موضوع اشاره کرده است، با توجه به مفاد اصل مذکور معلوم می شود که قانون اساسی در قلمرو دادگاه های نظامی چند قاعده مهم را مورد توجه قرار داده است. ۱-انتراع دادستانی و دادگاه های نظامی از سازمان نیروهای مسلح جمهوری اسلامی و الحاق آن به قوه قضائیه. ۲-حصر صلاحیت شخصی محاکم نظامی به اعضای نیروهای ملح. ۳-حصر صلاحیت ذاتی محاکرم نظامی به جرایم مربوط به وظایف خام نظامی با انتظامی است.
واژگان کلیدی: صلاحیت دادگاه های نظامی، جرایم خاص تظامی، تعارض صلاحیت دادگاه های نظامی با دیگر مراجعه
فهرست مطالب
چکیده ۴
مقدمه ۵
بیان مسئله ۶
صلاحیت ۷
دادگاه ۷
نظامی ۷
صلاحیت ۸
دادگاه ۸
نظامی ۸
تاریخچه دادگاه های نظامی در جهان ۸
تاریخچه دادگاه های نظامی در ایران ۹
بند اول: از ابتدا تا تصویب قانون دادرسی و کیفر ارتش ۱۰
از پیروزی انقلاب اسلامی تا تصویب قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح ۱۴
تعریف و توصیف جرائم خاص نظامی و انتظامی ۱۴
مصادیق اشخاص خاص نظامی و انتظامی ۱۸
صلاحیت نسبت به جرایم عمومی افراد نظامی ۲۱
رسیدگی به جرائم پرسنل وزارت اطلاعات ۲۳
رسیدگی به جرائم اسرای بیگانه در ایران ۲۴
شرکا و معاونین ۲۶
تعارض صلاحیت با دادگاه انقلاب ۲۶
نتیجه گیری ۳۰
منابع ۳۲